درشهرهای ساحلی خزرقحطی آب است

درمسافرت به شهرهای ساحلی دریای خزر نکته ای نظرم را جلب کرد آن هم نبود آب خورهای عمومی بود . در ابتدا تصور کردم که این اتفاقی است اما به تدریج پی بردم که این امر رایج اکثر شهرهای ساحلی خزر است ( البته جاهایی که من رفتم ).

درمسافرت امسال به این قسمت از سرزمین ایران برایم اتفاقاتی افتاد که جالب بود . نکته هایی که در مسافرت های قبلی بنا به دلایل خاص خود مورد توجه ام نبود . یکی از این نکته ها مشکل آب بود . از آنجایی که امسال هوا به نظر گرمتر می رسد عطش به آب در انسان بیشتر می شود به خصوص در زمان مسافرت که با فعالیت و عرق کردن همراه است . همین باعث می شد تا آب بیشتری برای آشامیدن مورد نیاز واقع شود . اما تقریبا در هر نقطه از شهرهای شمالی که به دنبال آبخوری بودم چیزی به نام آبخوری نمی دیدم که تقریبا معضلی شده بود . حتی مکانهایی که یخ می فروختند فقط خود قالب یخ را می فروختندکه با آب غیر قابل آشامیدن باید آن می شستید . قیمت یخ هم که به عرش اعلی می رسید . برای پرکردن یک فلاکس کوچک 4 لیتری بین 800 تا 1000 پول می گرفتند . در مقایسه با مشهد که مسافر بیشتری دارد بسیار بالا بود . در حالی که کل قالب به قول خود فروشنده 2000 تومان بیشتر نبود . تنها در رامسر یک خانم فروشنده نصف فلاکس یخ را 200 تومان داد . از این یخ و قیمت آن که بگذریم تهیه خود آب مشکل بود چراکه آبخوری در سطح خیابان ها نبود .باید یک پارک یا دستشویی عمومی پیدا می کردی تا بتوانی آب برداری یا آب معدنی آنهم با قیمت بالا بخری . درست نقطه مقابل آن در شهرهای کویری و بیابانی ایران است . در کاشان ، یزد ، کرمان و یا دیگر شهرها که بروی در هر خیابان حداقل یک آبخوری وجود دارد که یک خیر آن را نصب کرده تا بنا به اعتقاد خود صوابی از آخرت ببرد . حتی گاهی مغازه دارها شیر آب و شیلنگ گذاشته اند تا هر تشنه ای بتواند سیراب شود .

تفاوت این دوفرهنگ در شمال و جنوب ایران ناشی از چه می تواند باشد ؟

به نظر می رسد برخلاف آنچه که گفته می شود طبیعت سرزمین شمالی آدمهای آنها را سخاوتمند و بخشنده به وجود می آورد حداقل  در این مورد صحت نداشته باشد ، بلکه سخاوت مردم کویر در این مورد بسیار زیاد و دریغی در این امر ندارند .

آیا چشمداشت صواب خیر در آخرت است که مردم کویر را این گونه پرورش داده است ؟ آیا هوای مرطوب شمال وفروانی نسبی آب باعث شده تا در شمال ایران نصب آبخوری و ایجاد آبخوری کمتر مورد توجه قرار بگیردچرا که نیازی به آن احساس نمی شده است  اما شرایط خشک مرکزی ایران باعث شده تا این امر بیشتر به چشم مردم کویر بیاید و مورد توجه آنها قرار بگیردچرا که در شرایط خشک نیاز به آب برای رفع تشنگی بیشتراست   ؟ آیا توریستی بودن سواحل شمالی باعث شده تا همه چیز را از دیدگاه اقتصادی مورد توجه قرار بدهند و چون ایجاد آبخوری نه تنها نمی توانسته نفع اقتصادی داشته باشد بلکه زیان هم داشته عامل بی توجهی عمدی به آن شده است .؟

ناگفته نماند گرانی در شهرهای گردشگری امری است رایج  که یخ هم از این قاعده نمی تواند مستثنی باشد اما همین گرانی هم بایدمعقول  باشد . مشهد مسافر بیشتری از سواحل شمالی دارد اما قیمتها منطقی تر ومقبول تر از سواحل شمال ایران بود . تن ماهی که در روی آن قیمت 1400 تومان بود 2000 تومان به فروش می رفت . نان بربری با کیفیت بسیار پائین و آرد بسیار سفید 250 تومان به فروش می رفت . قیمت های دیگر هم به همبن ترتیب در نظر بگیرید .